Oni znowu się ze mnie śmiali. Nic im nie pasuje. Muszą mnie krytykować, bo chyba to przynosi im radość. Nie widzieli mojego ciała. Kod kreskowy. Różne kształty. Do wyboru do koloru. Odcienie czerwieni i bordu.
Być pozytywnie nastawioną do ludzi, do świata? To chyba niemożliwe. Ludzie są pierdolonymi egoistami, są naiwni. Chyba bardziej niż ja. Mają tak zryte mózgi.
Miało być lepiej, a wiesz, że jest gorzej? Jest gorzej niż było. I nie wmawiaj mi, że będzie lepiej, że któregoś pięknego dnia los się do mnie uśmiechnie. Prędziej to ja chyba umrę ze starości, niż będę mogła przyznać, że naprawdę jestem szczęśliwa.